Once in Chiang Khan, you can pretty much get around on foot. Most guesthouses are on SriChiangKhan street, which is the main walking street of this charming little town. Walking street is about 20 blocks long, and you will spend most of your time there. There is a 7-11 at a block‘s distance on the road parallel to walking street.

หลังจากที่เราพิชิตภูกระดึง ทริปเล็กๆ อันดับต่อไปก็คงต้องเชียงคาน ซึ่งก็ตั้งอยู่ห่างจากภูกระดึงไม่มากนัก เราตั้งใจว่า จะมาพักผ่อนร่างกาย ให้สบายๆ สักหน่อยหลังจากที่เหน็ดเหนื่อยจากการเดินบนภูกระดึง..มาหลายวัน..

ทำไมถึงเลือกมาเชียงคานหรอ อืม..คำตอบผมคิดว่าทุกคนจะทราบดีอยู่แล้วว่า เชียงคานเป็นชุมชนที่ใช้วิถีชีวิตแบบสงบ สบาย ผู้คนก็ยิ้มแย้ม อัธยาศัยดี และอีกหลายๆ อย่างที่ทำให้พวกเราอยากจะมาพักร่างกายที่นี้.. การได้มาพักร่างกายที่เชียงคานครั้งนี้ ก็เป็นครั้งที่สองของผม ครั้งแรกที่มาความรู้สึกอาจจะไม่ฟินส์เท่าครั้งนี้ ก็เพราะครั้งที่แล้วมาช่วงหน้าร้อนอ่ะซิ (แต่สัมผัสถึงความเซอเรียลของเชียงคานได้เต็มๆเลยล่ะ) ทำให้พลาดสัมพัสบางอย่างไป เช่น อากาศ ผู้คนไรเงียของเชียงคาน.. แต่ครั้งนี้มาตรงกับช่วงหน้าหนาว แต่คนเยอะไปน่ะ แต่ก็ยังโอเค.. สัมผัสได้หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นบรรยากาศ ที่ยากจะอธิบาย การใช้ชีวิตของผู้คนในเชียงคาน ปั่นจักรยาน สัมผัสความหนาว ชมทะเลหมอก บนภูทอก …โอ้ย..เยอะแยะ (ไม่เล่าไม่บอก มาสัมผัสเอง)

เพราะบางที่สถานที่ ที่เราไปมันไม่สามารถที่จะอธิบายได้ด้วยตัวหนังสือ หรือภาพที่ผ่านเลนส์กล้อง หากแต่มันต้องมาสัมผัสด้วยความรู้สึก ด้วยตัวและหัวใจของคุณเอง.. (จบแบบเท่ๆ ซ่ะด้วย) จอบอ จบ จบแบบนี้ล่ะ.

Share this Story